‘Zo… de kop van het nieuwe jaar is eraf en zijn we alweer in februari beland. Op mooie dagen voelen we de lente alweer aankomen, op sombere dagen hebben we een opkikker nodig. Onze cliënten ontvingen in januari een zelf gehaakte kikker en een zelfgemaakt kaartje van ons. Nu is dat een kleinigheidje, bijna niks, maar toch… Het bracht bij de cliënten een lach op het gezicht. Even blij zijn met een klein kaartje. Een lach, al is het even, is toch een lichtpuntje in deze tijd. Het is iets wat wij allen nodig hebben. Een lach, iets leuks, een vooruitzicht, hoop op betere tijden.
Eén van onze cliënten hing ons ‘opkikkertje’ aan de muur. “Dan zie ik iedere dag dat er iemand aan mij denkt, dat iemand het goed met mij voor heeft en dat maakt het leven net iets makkelijker.”, zei zij toen ze het ophing. Dat is precies waar de thuiszorg voor staat. Wij doen lang niet altijd grote dingen, meestal juist niet. De kleine dingen zijn de dingen die ertoe doen. Het feit dat er iedere dag iemand naar je omkijkt, dat je altijd even je verhaal kwijt kunt en dat iemand je even extra helpt de dag goed op te starten. Maar ook dat je samen even blij bent met het winterzonnetje of samen mopperen over de regen. En wie wordt er nog op zijn verjaardag wakker gezongen (uiteraard stonden wij op 1,5 meter met mondkapje 😉)? Onze cliënten!
Dit is dé tijd van vooruitzichten… Het einde van de lockdown, het starten van het vaccineren, het gewone leven, de lente. Het valt soms niet mee, maar de kunst is om de lichtpuntjes in het leven te zien. De lente is in aantocht, de natuur komt tot leven en ook voor ons allen breekt de zon door, als je het maar wilt zien!’
