Werken in de thuiszorg betekent dat je werkt in de persoonlijke omgeving van de cliënt. Wij zijn slechts te gast. Dat houdt ook in dat sommige dingen heel anders gaan, dan dat je zelf zou willen of wensen. Jij kan als zorgverlener wel vinden dat iemand iedere dag of in ieder geval een paar keer per week onder de douche gaat. Maar als je van vroeger nog gewend bent om één keer per week in bad te gaan (alle kinderen in hetzelfde badwater), dan ga je dat mooi niet doen. Misschien ben je het wel gewend om jezelf altijd in de keuken bij de kraan te wassen of misschien is één keer per maand haren wassen wel wat je wil. Ook als je bijvoorbeeld een stoma hebt en deze zelf moet verschonen, dan doe je dat op je eigen manier. Als zorgverlener doen we dat altijd met handschoenen, maar als men het nog zelf kan dan zijn er ook mensen die zeggen: ‘Waarom zou ik handschoenen aandoen, als ik niet vies van mezelf ben?’
Vaak zijn we geneigd om onze normen, waarden en gewoontes op een ander los te laten. Maar als je bij iemand thuis komt, gelden die helemaal niet. De cliënt bepaalt, maar soms moeten we een compromis sluiten. Soms proberen we cliënten te stimuleren om het anders te doen. Bijvoorbeeld als we denken dat ‘anders’ beter zou kunnen zijn. Zeker bij cliënten die geestelijk wat achteruit gaan, vergt dit behoorlijk wat inlevings- en aanpassingsvermogen. Bij een mevrouw die er heilig van overtuigt is dat haar familie op bezoek komt en hele pannen vol kookt en de restjes bewaard, moeten we soms praten als Brugman om de pannetjes met groene en blauwe donsjes weg te gooien. Als mevrouw het niet met ons eens is, hebben we een echte uitdaging! Gelukkig komt haar familie vaak genoeg, zodat dit niet dagelijkse kost is. Het belangrijkste is dat iedereen in zijn waarde gelaten wordt en dat wij soms loslaten!
