Huisdieren kom in je thuiszorg uiteraard veel tegen. Ik vertel onze leerlingen en stagiaires ook altijd: als je niet van huisdieren houdt, dan is werken in de thuiszorg eigenlijk niets voor jou. Dieren zijn vaak echt maatjes of net kinderen van mensen. Vind je dieren eng en geef je dat ook aan, dan is de kans helaas groot dat je een minder goede band met de cliënt opbouwt. Kom je daarentegen binnen en toon je interesse in het dier, dan zit het eigenlijk altijd wel goed: iemand die houdt van dieren, is blijkbaar iemand die men sneller kan vertrouwen.
Hoe dan ook zijn huisdieren een onderwerp van een gesprek. Zo hebben we veel cliënten met honden en sommige honden hebben ook altijd wat aandacht nodig. De baasjes zorgen er wel voor dat ze niet tegen je opspringen, maar een enkele keer kan het toch gebeuren.
Moddervlekken op je uniform op schouderhoogte. Ach… die moet toch weer in de was. Of als je even gaat zitten een poot op je been: de manier om aan te geven of je even een hondenkoekje wil pakken. Kom je vaker bij de cliënt thuis, dan is de hond altijd blij om je te zien. Zo gezellig!
Katten willen nog wel eens uit pure liefde wat nagels in je been zetten (auw!), maar spinnen dan ook wel weer gezellig. Eén cliënt heeft een bourgondische kat die nu al gezellig naar ons toekomt waggelen als we binnen komen, want wij zijn altijd bereid om deze kat even te aaien. Wij blij en de cliënt blij. Want de liefde van deze cliënt gaat niet per sé door de maag, maar via het huisdier. Pratende vogels zijn ook altijd geweldig. Voor je het weet loop je naar de telefoon of de voordeur, omdat je denkt dat die geluid geven. De cliënt en de papegaai hebben dan de grootste lol. Een doek over de kooi werkt meestal niet, maar dat hoeft voor ons ook niet per sé.
Helaas hebben we ook een heel enkele keer te maken met beestjes die minder gezellig zijn. Waar je bij het idee alleen al jeuk van krijgt, maar daarover praten we een andere keer… 😉
