‘Welzijn en zorg lijken 2 verschillende zaken en soms is dat ook zo, maar vaak heeft het toch wel veel raakvlakken. Waar we het bij zorg hebben over o.a. hulp bij wassen, kleden, wondzorg en hulp bij medicatie, gaat het bij welzijn over een gevoel van welbevinden en denken we die te verkrijgen door samenzijn, uitjes, activiteiten enz. Maar eigenlijk zit een gevoel van welbevinden ook juist vast aan de zorg.
Stel je eens voor dat je oud bent, slechtziend en ook nog slecht ter been. Natuurlijk is bezoek of een uitje iets waar je van kunt genieten, maar aan de andere kant: als het bezoek er is en je hebt jezelf bevuild en je ruikt jezelf, in hoeverre heb je dan een gevoel van welbevinden? Waarschijnlijk niet echt. Dan is zorg toch onlosmakelijk verbonden met welzijn…
Een slechtziende meneer is ’s ochtends heel blij als iemand even de gordijnen voor hem open doet, door het licht gaat zijn hele wereld weer open. We helpen hem met wassen en aankleden, waarbij we zorgen voor schone, frisse kleren en zijn eigen lekkere luchtje. Als dan later iemand op de koffie komt, dan kan hij daar ook heerlijk van genieten.
Een mevrouw die weinig contacten heeft, geniet van de komst van de zorg, want wij zijn ‘de buitenwereld’. Zij geniet, buiten de wondzorg en de hulp bij het douchen, juist van het praatje over het nieuws, het weer en verhalen van de medewerkers. Zorg en welzijn dus…
Op het eind van het leven gaat het gevoel van welzijn steeds meer over wat kleine zaken lijken: de zon die schijnt, het net verschoonde bed, een lekker hapje, een fijn muziekje op de achtergrond, lekker schoon in bed liggen op je favoriete zij, mensen waar je van houdt in de buurt.
Het woord zegt eigenlijk alles: wel-zijn; iedereen kan daar aan bijdragen, je moet je er alleen even van bewust zijn!’
Helen van Spijker
Wijkverpleegkundige Zorggroep Tellus
